Beste mensen,
Om te beginnen wil ik iedereen die mijn tournee naar Polen mogelijk heeft gemaakt ontzettend bedanken, ik voel me erg gesteund!
En daar gingen we dan, de bus volgeladen.
Achterin de poppen en voorin het reizende familiegezelschap compleet met kleine Emke; misschien wel de meest bereisde baby van Maastricht.
Met elf maanden oud is zij al op 7 tournees geweest!
De reis verliep voorspoedig, zelfs in Polen hadden we tot aan Bielsko-Biala snelwegen en dat schiet lekker op. Sommigen van jullie kennen de oude tweebaans wegen van Polen misschien nog… als je dan achter een van de vele vrachtwagens zit zijn de inhaalmanouevres toch altijd spannend!
Wisten jullie trouwens dat de componist Zbigniew Preisner, een componist die mij ontzettend inspireert, uit Bielsko-Biala komt? Ik vond dat een erg leuk weetje en door het te delen deel ik misschien ook de mooie muziek die hij maakt.
En daar waren we dan op het XXVIth International Festival of Puppetry Art.
Zoals de burgemeester in de festivalbrochure zegt: “one of the most prestigious and respected festivals of puppetry in the world”.
Ik voel me zeer vereerd dat ik onderdeel mag zijn van dit festival.
De brochure ziet er fantastisch uit en ook krijgen we een prachtig boek “theatre without frontiers” waar foto’s in staan van alle voorstellingen die er in de afgelopen jaren op het festival hebben gespeeld. We zullen een exemplaar in de foyer van het Magisch Theatertje leggen zodat iedereen hem in kan zien.
Het theater heeft twee mooie zalen.
Wel bloedheet, het was zo’n 30 graden in Bielsko-Biala! Zeker in kostuum was het flink zweten tijdens de voorstellingen.
Maar het was het dubbel en dwars waard! Twee keer een daverend applaus na de voorstelling en we staan weer op een heleboel foto’s bij vreemde mensen. Bij hoeveel mensen zullen we ondertussen al op de foto staan?
Niet alleen na de voorstellingen worden er veel foto’s gemaakt, in sommige landen zijn we ook buiten het theater zonder poppen en licht al een bijzondere verschijning!
De reacties na de voorstellingen waren mooi; hij werd vergeleken met voorstellingen van Pina Bausch. Een groot compliment en ook wel leuk omdat we de grote pop uit de voorstelling op deze bijzondere vrouw geïnspireerd hebben.
Een andere vrouw kwam bij het afbreken nog even terug: ze was haar moeder kort geleden verloren en wilde nog even komen zeggen dat daarom de voorstelling voor haar heel bijzonder was geweest en ze hem met andere ogen bekeken had.
Een student kwam nog even nabespreken. Hij had de voorstelling technisch ontzettend knap gevonden maar wilde duidelijk nog wat meer informatie over wat voor mij de inhoud en de inspiratie van de voorstelling was.
In dit festival, zoals bij vele festivals in deze landen het geval is, was de voorstelling onderdeel van een competitie. Bij de eindceremonie wordt het oordeel van de jury bekend gemaakt en vallen sommige voorstellingen in de prijzen. En hoewel je je hebt voorgenomen niets te verwachten zit je dan toch lichtjes gespannen in de zaal als de awards uitgedeeld worden.
Helaas, “transit” viel niet in de prijzen. Maar voor mij was het feit dat ik op dit festival mocht staan al een hoofdprijs! Het is toch bijzonder dat ik als jonge maker zo ver over de grenzen kom en op dit soort festivals sta.
Laten we hopen dat ik me in de toekomst mag blijven prijzen en er nog vele festivals en internationale bezoekers komen!
Dank jullie wel en hopelijk mag ik ook jullie weer eens bij de voorstellingen begroeten!
Een inspirerende groet!
Ananda